Α΄ΜΕΡΟΣ
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ (Οι Ευριπαίοι)
1.Τραγούδι: «Χαλκίδα» ή «Το εισιτήριο»
(Τσακνής-Σκαρίμπας)
http://youtu.be/e_EG5muYR6o
1.Τραγούδι:
«Χαλκίδα» ή «Το εισιτήριο» (Τσακνής-Σκαρίμπας)
ΝΑΝΑΙ σαν νάμουν έτοιμος. Και νάναι
Σαν νάχω χάσει το εισιτήριο. Οι κάβοι
Ν’ αφροκοπάν, κι οι αφροί να το κουνάνε
Μεσ’ στους καπνούς του –όρνιο- ένα καράβι.
Σαν νάχω χάσει το εισιτήριο. Οι κάβοι
Ν’ αφροκοπάν, κι οι αφροί να το κουνάνε
Μεσ’ στους καπνούς του –όρνιο- ένα καράβι.
Κι εγώ να ψάχνουμαι εδωχάμω. Και όλο- όλο
…το … ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ να λέω σύντρόφοι ωραίοι!…
και να μην έρχεται μια βάρκα έως το μώλο
να μην φαινώνται πουθενά οι β αρκαρέοι…
…το … ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ να λέω σύντρόφοι ωραίοι!…
και να μην έρχεται μια βάρκα έως το μώλο
να μην φαινώνται πουθενά οι β αρκαρέοι…
Οι βαρκαρέοι!… Το εισιτήριο!.. Να τρέμει
- ζαγάρι εντός μου- η Χαλκίδα και τα όρη.
Κι εκεί να τόχουν συνεπάρει οι ανέμοι
Μετέωρο – μες τστις αχλές του- το βαπόρι…
- ζαγάρι εντός μου- η Χαλκίδα και τα όρη.
Κι εκεί να τόχουν συνεπάρει οι ανέμοι
Μετέωρο – μες τστις αχλές του- το βαπόρι…
Ω διάολε!… όλα νάχουν χαθεί και νάχουν πάει
Κι οι άνθρωποι δραπετεύσει από τους τόπους
Κι αυτό το πλοίο να τραβάει και να τραβάει
Χωρίς μηχανικούς, χωρίς ανθρώπους…
Κι οι άνθρωποι δραπετεύσει από τους τόπους
Κι αυτό το πλοίο να τραβάει και να τραβάει
Χωρίς μηχανικούς, χωρίς ανθρώπους…
Και χωρίς φώτα. Ακυβέρνητο. Και όλο
Να χλιμιντράει στο χάος. Κι ως θα κλαιω
- κι όλας να ψάχνουμαι, να ψάχνουμαι στο μώλο
και όλο για κείνο το εισιτήριο να λεω…
Να χλιμιντράει στο χάος. Κι ως θα κλαιω
- κι όλας να ψάχνουμαι, να ψάχνουμαι στο μώλο
και όλο για κείνο το εισιτήριο να λεω…
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (Παράχορδο σονέτο / Για καφέ της Κυριακής / Παραλιακό σπίτι)
2.Τραγούδι: «Ιδανικός κι ανάξιος εραστής»
(Σπανός-Καββαδίας)
http://youtu.be/Q7CCflub604
2.Τραγούδι:
«Ιδανικός κι ανάξιος εραστής» (Σπανός-Καββαδίας)
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.
Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το
Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"
Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα
υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες
3.Ταξίδι στα Κύθηρα (Ελένη Καραΐνδρου)
3. Τραγούδι, Ταξίδι
στα Κύθηρα (Ελένη Καραΐνδρου)
Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά
στη λησμονιά
χάνεται στ' αγιάζι μέσα στο βοριά
στα ξένα μακριά
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή
να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας.
Σ' άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά
κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή
βαθιά μες στην ψυχή
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή
να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας.
Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά
στη λησμονιά
χάνεται στ' αγιάζι μέσα στο βοριά
στα ξένα μακριά
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή
να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας.
Σ' άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά
κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή
βαθιά μες στην ψυχή
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή
να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας.
Η ΦΥΓΗ (Η πόλι / Η πόλη)
4.Τραγούδι:
«Η φυγή» - Χαΐνηδες
4.Τραγούδι: «Η φυγή» - Χαΐνηδες
Του ήλιου και της μοίρας τα ρολόγια
θολά και σκουριασμένα απ' τη βροχή
μιας μάνας δεν ακούσανε τα λόγια
και σέρνουν κύκλο πάλι απ' την αρχή.
Η ηδονή που 'ναι γραμμένη με κοντύλι
μες στης ψυχής το πιό βαθύ κιτάπι
μοιάζει με κόρη που συνάντησες το δείλι
στα μάτια την εκοίταξες κι εντράπη
Είσαι πουλί και θέλεις να πετάξεις
και όλο τον ορίζοντα κοιτάς
στην άκρη του γκρεμού αν δεν κοιτάξεις
ποτέ σου δε θα μάθεις να πετάς
Σφίγγεις τα χείλη και φορτώνεις σ' ένα κάρο
στάχυα τα όνειρά σου σε δεμάτια
τη νιότη σκιάχτρο αφήνεις πίσω γιά το χάρο
και ξεκινάς γι' ανεύρετα παλάτια.
Β΄ ΜΕΡΟΣ
5.Τραγούδι: «Κουπαστή»
(Κραουνάκης-Νικολακοπούλου)
http://youtu.be/zcCo0FF1XhE
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί.
Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ' άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που 'χει κοράλλια
κι η αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ' αγέρι πως
γλιστράει σαν χέλι πώς
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χίμαιρα
ξανά στο φως.
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην
κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο,
τρελά φιλιά.
5.Τραγούδι:
«Κουπαστή» (Κραουνάκης-Νικολακοπούλου)
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί.
Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ' άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που 'χει κοράλλια
κι η αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ' αγέρι πως
γλιστράει σαν χέλι πώς
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χίμαιρα
ξανά στο φως.
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην
κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο,
τρελά φιλιά.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ (Δρόμοι
και διαδρομές)
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑ-ΛΟΥΛΗ
6.Τραγούδια: «Αρμίδα», (Μικρούτσικος)
http://youtu.be/OiByOEEgnww
6.Τραγούδι:
«Αρμίδα», (Μικρούτσικος)
Το πειρατικό του Captain Jimmy,
που μ' αυτό θα φύγετε και σεις,
είναι φορτωμένο με χασίς
κι έχει τα φανάρια του στην πρύμη.
Μήνες τώρα που 'χουμε κινήσει
και με τη βοήθεια του καιρού
όσο που να πάμε στο Περού,
το φορτίο θα το 'χουμε καπνίσει.
Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη
με λογής παράξενα φυτά,
ένας γερος ήλιος μας κοιτά
και μας κλείνει που και που το μάτι.
Μπουκαπόρτες άδειες σκοτεινές,
-πού να ξοδευτήκαν τόνοι χίλιοι;
Μας προσμένουν πίπες αδειανές
και τελωνοφύλακες στο Τσίλι.
Ξεχασμένο τ' άστρο του Βορρά,
οι άγκυρες στο πέλαγο χαμένες.
Πάνω στις σκαλιέρες σε σειρά
δώδεκα σειρήνες κρεμασμένες.
Η πλωριά Γοργόνα μια βραδιά
πήδησε στον πόντο μεθυσμένη,
δίπλα της γλιστρούσαν συνοδειά
του Κολόμπου οι πέντε κολασμένοι.
Κι έπειτα στις ξέρες του Ακορά
τσούρμο τ' άγριο κύμα να μας βγάλει,
τέρατα βαμμένα πορφυρά
με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι.
που μ' αυτό θα φύγετε και σεις,
είναι φορτωμένο με χασίς
κι έχει τα φανάρια του στην πρύμη.
Μήνες τώρα που 'χουμε κινήσει
και με τη βοήθεια του καιρού
όσο που να πάμε στο Περού,
το φορτίο θα το 'χουμε καπνίσει.
Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη
με λογής παράξενα φυτά,
ένας γερος ήλιος μας κοιτά
και μας κλείνει που και που το μάτι.
Μπουκαπόρτες άδειες σκοτεινές,
-πού να ξοδευτήκαν τόνοι χίλιοι;
Μας προσμένουν πίπες αδειανές
και τελωνοφύλακες στο Τσίλι.
Ξεχασμένο τ' άστρο του Βορρά,
οι άγκυρες στο πέλαγο χαμένες.
Πάνω στις σκαλιέρες σε σειρά
δώδεκα σειρήνες κρεμασμένες.
Η πλωριά Γοργόνα μια βραδιά
πήδησε στον πόντο μεθυσμένη,
δίπλα της γλιστρούσαν συνοδειά
του Κολόμπου οι πέντε κολασμένοι.
Κι έπειτα στις ξέρες του Ακορά
τσούρμο τ' άγριο κύμα να μας βγάλει,
τέρατα βαμμένα πορφυρά
με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι.
7.Τραγούδι: «Kuro siwo» (Μικρούτσικος)
7.
Τραγούδι «Kuro siwo» (Μικρούτσικος)
Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ιντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε, με το πρώτο.
Περ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σού 'πανε μια κούφιαν ώρα στην Αθήνα.
Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μεσ' στο μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;"
Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυό μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος πού 'χα με κούραση γυμνάσει.
Η λαμαρίνα!.. η λαμαρίνα όλα τα σβήνει!
Μας έσφιξε το Kuro Siwo σα μιά ζώνη
κ' εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ' το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.
Γ΄ ΜΕΡΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΧΡΟΝΙΑΣ (Το ταξίδι)
8.Τραγούδι: «Σεβάχ ο θαλασσινός»
(Λοΐζος-Παπαδόπουλος)
http://youtu.be/nh2PM-d6aSY
8.Τραγούδι: «Σεβάχ ο θαλασσινός» (Λοΐζος-Παπαδόπουλος)
Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται και πάνε
ρεσάλτα κάνουνε οι μούτσοι
κι οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καπηλειό το λιμανίσιο
Θάλασσα πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω
Σαρακηνοί και Βενετσιάνοι
πιάνουν και δένουν στο κατάρτι
ελόγου μου τον καπετάν Γιάννη
το παλληκάρι τον αντάρτη
τον άντρακλα τον πελαγίσιο
Θάλασσα πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω
Κι εκεί στου μακελειού την άψη
δαγκώνω τα σχοινιά τα λύνω
και μα τον άγιο Κωνσταντίνο
όλους τους ρίχνω μες στη χάψη
δεμένους με τα χέρια πίσω
Θάλασσα πικροθάλασσα
πώς να μην σ' αγαπήσω;
8.Τραγούδι: «Σεβάχ ο θαλασσινός» (Λοΐζος-Παπαδόπουλος)
Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται και πάνε
ρεσάλτα κάνουνε οι μούτσοι
κι οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καπηλειό το λιμανίσιο
Θάλασσα πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω
Σαρακηνοί και Βενετσιάνοι
πιάνουν και δένουν στο κατάρτι
ελόγου μου τον καπετάν Γιάννη
το παλληκάρι τον αντάρτη
τον άντρακλα τον πελαγίσιο
Θάλασσα πικροθάλασσα
γιατί να σ' αγαπήσω
Κι εκεί στου μακελειού την άψη
δαγκώνω τα σχοινιά τα λύνω
και μα τον άγιο Κωνσταντίνο
όλους τους ρίχνω μες στη χάψη
δεμένους με τα χέρια πίσω
Θάλασσα πικροθάλασσα
πώς να μην σ' αγαπήσω;
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΞΑΝΑΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ (Λεούση)
9.Τραγούδι: «Υλαγιαλή»
(Περίδης-Τριανταφυλλόπουλος)
9.Τραγούδι:
«Υλαγιαλή» (Περίδης-Τριανταφυλλόπουλος)
Γλυκό μ' αστέρι του Βοριά,
τώρα που σβήνουνε τα φώτα,
πάρε μακριά μου τη βαριά σκιά,
και δωσ' μου ρότα...
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...
Άβυσσος άγρυπνη που πάντα με καλεί,
και σέρνει εκεί, σέρνει εκεί πέρα την ψυχή μου,
Υλαγιαλή, υλαγιαλή,
λάμψε καλή σαν αστραπή χρυσού και ασήμου...
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (Η τελευταία των 6⅟2)
10.Τραγούδι:
«Το ταξίδι» (Χατζιδάκις-Γκάτσος)
10.Τραγούδι:
«Το ταξίδι»(Νίκος Γκάτσος -Μάνος, Χατζιδάκι)
Τρέχω πετάω κυνηγάω πουλιά και όνειρα,
και κάθε μέρα κολυμπάω σε πιο βαθιά νερά
Θέλω τον κόσμο να αγκαλιάσω με ένα ζεστό φιλί,
και από τη δύση μου να φτάσω ως την ανατολή.
Μα είναι φίδι το ταξίδι
είναι χολή μαζί και ξύδι,
σε ένα μεγάλο αγκάθινο σταυρό
όμως εγώ δεν κάνω πίσω
ούτε τον δρόμο μου θ' αφήσω,
ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.
Θέλω τον κόσμο να αγκαλιάσω με ένα ζεστό φιλί,
και από τη δύση μου να φτάσω ως την ανατολή.
Τρέχω,πετάω,χαιρετάω τα πιο τρελά παιδιά
Και κάθε πέτρα που πατάω ανοίγει σαν καρδιά
Δείχτε μου δρόμο να περάσω με ήλιο με βροχή,
Θέλω τον κόσμο ν' αγκαλιάσω και πάλι απ' την αρχή.
Μα είναι φίδι το ταξίδι
είναι χολή μαζί και ξύδι,
σε ένα μεγάλο αγκάθινο σταυρό
όμως εγώ δεν κάνω πίσω
ούτε τον δρόμο μου θ' αφήσω,
ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.
Δείχτε μου δρόμο να περάσω με ήλιο με βροχή,
Θέλω τον κόσμο να διαβάσω και πάλι απ' την αρχή
